Terug blikken

Terugblikken

Juist in eenzaamheid en verdriet van dat wat geweest was en niet meer terug zou komen zag ik ooit ook dat ik ervaringen had opgedaan die me als mens gelukkiger hebben gemaakt, en krachtiger en sterker en beter.
Ik voel het verdriet van het verlies van mijn overleden familieleden en vrienden, puur omdat ik van ze hou, en dat besef is goud waard. De dingen die ze mij meegegeven hebben, sommigen in slechts een aantal jaren, mijn moeder, zus en oma tijdens mijn hele kinderleven, en dat is uiteindelijk onderdeel geworden van de fundering van mijn bestaan. En daardoor zijn zij nooit weggegaan, ik draag ze bij me voor altijd in mooie herinneringen.

Ook nieuwe familieleden en vrienden hebben hun intrede gedaan en bestaande vriendschappen zijn versterkt en met allemaal heb ik fantastische nieuwe herinneringen weten te creëren. Herinneringen die mij als persoon verder hebben gevormd tot de persoon die ik vandaag ben genietend van de (ogenschijnlijk) kleine wonderen die er ook mogen zijn.

Met die ervaring zeg ik dan ook dat ik morgen een nieuw mens ben, omdat ik vandaag wellicht nieuwe mensen zal ontmoeten of nieuwe inzichten krijg van oude vrienden. Mijn persoonlijke ontwikkeling stopt niet, dat is het mooie ervan: de wereld ligt aan mijn voeten en ik heb het voorrecht om het leven te kiezen welke ik wil leven met de (on)mogelijkheden die er zijn.

Ik wens iedereen een gezond, gelukkig en zeer liefdevol 2011 toe waarin we allemaal nog meer uit ons leven durven te halen door er meer van onszelf in te stoppen.

Op de grens
van oud en nieuw
kom ik het verleden tegen
loopt de lange schaduw voor me uit

schuiven nieuwe dagen
in ongewisse tijden verder

leunend tussen stilgevallen lucht
laat een zucht
mijn weemoed varen
wanneer de hand
van het voltooid verleden
haar herinneringen uitstrooit
die ik met liefde
vangen zal